دوم خرداد یاد آور اشتباهی بزرگ در عرصه سیاسی ملت ایران. اشتباهی که تا سالها بعد همچنان پاگیر این مرزو بوم خواهد بود. اوضاع آشفته فرهنگی،وضع نامناسب و اسف بار عفاف و حجاب ، حضور مدیران نالایق و در بسیاری از موارد مغرض آن هم در عرصه ی پر اهمیتی همچون فرهنگ چنان ضربه ای به ستونهای فرهنگ چندین هزار ساله ی ایران عزیز وارد کرده که همچنان از لرزه نه ایستاده .
اینجاست که باید برای چندصدمین بار ضرورت بصیرت و شناخت عرصه از سوی تک تک افراد جامعه را گوش زد کرد .بصیرتی که با وجود شعارهای پررنگ و لعاب و دهن پر کن و به ظاهر زیبای انتخاباتی ، امکان شناخت اصلح را برایمان فراهم کند.
هرچند دوم خرداد را می توان معلول عملکردهای غلط دولت پیش از آن نیز دانست (که البته بی راه هم نیست!) اما این نارضایتی نیز دلیل موجهی برای ثبت نام فردی نالایق تر در برگه رأی و در واقع از چاله درآمدن و به چاه افتادن نمی باشد.
برخلاف عده ای که می گویند از بین بدو بدتر ، بد را انتخاب کردیم به عقیده حقیر این گونه توجیهات با توجه به شعارهای کذایی جناب خاتمی در تبلیغات انتخاباتی نظیر آزادی ،که گمان نمی کنم کسی به جز بی بندوباری و آزادی از نوع غربی برداشت دیگری از آن داشت مگر آنکه قصد خود گول زنندگی داشته باشد! کاملا بی مورد و غیر قابل قبول می باشد.
اللهم اخرجنا من الظلمات الوهم واکرمنا به نور الفهم , اللهم افتح علینا ابواب رحمتک
و انشر علینا من خزاین علومک , برحمتک یا ارحم الراحمین
